Nowy model do samodzielnego posklajania. Nie zawiera kleju ani farb. 

CAM-9 był radzieckim samolotem eksperymentalnym o podwoziu stałym w układzie klasycznym. Oblot prototypu miał miejsce w 1937 r., jednak samolot nigdy nie wszedł do produkcji seryjnej. Maszyna miała 6,15 m długości, przy rozpiętości skrzydeł rzędu zaledwie 3,55 metra. Napęd zapewniał pojedynczy silnik MV-4 o mocy maksymalnej do 140 KM. Prędkość maksymalna w locie poziomym nie przekraczała 310 km/h. Maszyna nie posiadała uzbrojenia pokładowego.   

Prace rozwojowe nad CAM-9 rozpoczęły się w połowie lat 30. XX wieku, a ich celem było stworzenie jak najlżejszej maszyny w wysoce nietypowym układzie aerodynamicznym z krótkim kadłubem i bardzo wąskimi skrzydłami, przylegającymi na całej długości do kadłuba. Można zaryzykować stwierdzenie, że skrzydła pełniły też rolę swoistych stateczników poziomych. Z kolei zakryta kabina pilota została umieszczona centralnie. Można przypuszczać, że głównym celem stworzenia CAM-9 było dążenie do przetestowania w locie jego wysoce awangardowego układu aerodynamicznego. Finalnie jednak, po serii prób, maszyna nie posłużyła jako podstawa do wdrożenia samolotu do produkcji seryjnej. A i kolejne radzieckie samoloty z okresu II wojny światowej miały klasyczny układ aerodynamiczny.