Nowy model do samodzielnego posklejania. Nie zawiera kleju ani farb.

PaK 44 (niem. Panzerabwehrkanone 44) to niemiecka, holowana, ciężka armata przeciwpancerna kal. 128 mm z okresu II wojny światowej. Pierwsze prototypy działa powstały w 1943 roku, a niedługo później (w 1944 r.) rozpoczęła się produkcja seryjna, kończąc się wytworzeniem jedynie ok. 50 egzemplarzy tej broni. Maksymalna donośność wynosiła 24.500 m, a prędkość początkowa pocisku – 935 m/s.  

PaK 44 powstał w wyniku doświadczeń wyniesionych przez Wehrmacht z walk na froncie wschodnim w latach 1942-1944. Wskazywały one na konieczność posiadana działa przeciwpancernego zdolnego niszczyć pojazdy pancerne nieprzyjaciela na dużych dystansach (2000-3000 m), co pozwalało na pozostanie poza jego ostrzałem, a tym samym pozwalało w pewien sposób zniwelować jego znaczną przewagę liczebną. W 1944 roku pojawiła się również konieczność opracowania armaty zdolnej niszczyć nowe sowieckie czołgi ciężkie IS-2 na dużych dystansach. Odpowiedzią na to zapotrzebowanie była właśnie armata PaK 44, która okazała się najcięższym i najpotężniejszym przeciwpancernym działem holowanym II wojny światowej! Jednocześnie cechowała się świetnymi parametrami balistycznymi, na dużych i bardzo dużych dystansach przewyższając udaną armatę PaK 43. Jednak wysoki koszt produkcji oraz braki surowcowe uniemożliwiły produkcję wielkoseryjną tej armaty. PaK 44 w wersji Pak 80 została zamontowana jako podstawowe uzbrojenie niszczyciela czołgów Jagdtiger. Planowano również wykorzystać tę armatę jako podstawowe uzbrojenie czołgu Maus oraz E-100.