Nowy model do samodzielnego posklejania. Nie zawiera kleju ani farb.  

USS Stevens DD-479 to niszczyciel typu Fletcher Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, nazwany na cześć kontradmirała Thomasa Holdepa Stevensa III. Budowa rozpoczęła się 30 grudnia 1941 roku, została ukończona 24 czerwca 1942 roku, a jednostka weszła do służby 1 lutego 1943 roku.

Jako jeden z pionierów lotnictwa na niszczycielach marynarki wojennej USA, Stevens zdemontował trzecie stanowisko działa i drugą wyrzutnię torped, a za drugim kominem dodał katapultę wodną, ​​która miała służyć do odzyskiwania sprzętu wykorzystywanego przez wodnosamoloty, w tym dźwigów, a także wyremontował tylną nadbudówkę.

Po serii testów i praktycznych zastosowań, Marynarka Wojenna USA stwierdziła, że ​​zdatność do lotu zmodyfikowanych niszczycieli w trudnych warunkach morskich była niska, a obecność zainstalowanych wodnosamolotów i katapult powodowała przesunięcie środka ciężkości okrętu do tyłu, co prowadziło do zaburzenia równowagi środka ciężkości. Ograniczenia przestrzenne wodnosamolotów bazujących na lotniskowcach, umieszczonych na niszczycielach, stanowiły szereg przeszkód operacyjnych, a pod koniec 1943 roku okręt Stevens został przywrócony do pierwotnego stanu uzbrojenia klasy Fletcher. Zmodyfikowany okręt Stevens był wysyłany w rejon zachodniego Pacyfiku w latach 1943–1945, aby wspierać lądowanie na wyspach, zapewniać wsparcie ogniowe i wykonywać misje patrolowe. Po wojnie w 1946 roku okręt Stevens powrócił do San Pedro w Kalifornii, gdzie 2 lipca 1946 roku został wycofany ze służby i zapieczętowany, pozostając we Flocie Rezerwowej Pacyfiku do momentu wycofania z listy i demontażu w grudniu 1972 roku.