Nowy model do samodzielnego posklejania. Nie zawiera kleju ani farb.

W 1916r. brytyjski Royal Flying Corps zamówił u kilku firm lotniczych dwumiejscowy myśliwiec, który mógł bronić się przed atakami samolotów wroga. Miał się do tego przyczynić obserwator lub strzelec w drugiej kabinie, obsługujący ruchomy karabin maszynowy osadzony na obrotnicy. Budowy takiego samolotu podjęła się firma Bristol, a na początku 1916 r. inż. Frank Bornwell, konstruktor firmy, zaprojektował samolot w układzie dwupłatowym, z kadłubem zawieszonym między skrzydłami i z bardzo małą odległością między otwartymi kabinami pilota i obserwatora lub strzelca, aby mogli się swobodnie komunikować. Prototyp samolotu napędzanego silnikiem rzędowym Falcon, oznaczony jako Bristol F.2A, został oblatany 9 września 1916 roku. prototyp potwierdził dobre właściwości jezdne i zakładane osiągi. Zamówiono wówczas 50 takich samolotów, w które wyposażone były dwie eskadry Royal Flying Corps. Po wprowadzeniu kilku zmian konstrukcyjnych rozpoczęto produkcję seryjną samolotu, oznaczonego Bristol F.2B Fighter. Oprócz zamówień lotnictwa brytyjskiego zakład otrzymał również zamówienia z innych krajów. Ogółem od 1916 r. Do końca I wojny światowej wyprodukowano 3101 samolotów Bristol F.2B Fighter, a po jej zakończeniu kolejnych 378 samolotów dla lotnictwa brytyjskiego i 49 dla lotnictwa zagranicznego. Wyprodukowano je również na licencji w USA w ilości 50 sztuk oraz w Belgii - 40 sztuk. Po raz pierwszy 6 samolotów Bristol F.2B z 40 Dywizjonu walczyło w powietrzu 5 kwietnia 1917r. nad Arras we Francji z 5 samolotami myśliwskimi z eskadry Richthofena. Niemieccy piloci zestrzelili następnie 4 angielskie samoloty bez strat. Dopiero zmiana taktyki użycia tych samolotów z defensywnej na ofensywną pokazała ich zalety i piloci na tych samolotach odnieśli szereg zwycięstw i tak 20 eskadr RFC wyposażonych w samoloty Bristol F.2B Fighter zestrzeliło łącznie 613 samolotów wroga. Indywidualnie najwięcej zwycięstw na tego typu samolotach odniosła kanadyjska załoga: mjr. Pil. A. Mac Keever i strzelec LF Powell, pierwszy z nich zestrzelił 30, a drugi 6 samolotów niemieckich w ciągu sześciu miesięcy. Walory tego samolotu, które zostały potwierdzone podczas walk w I wojnie światowej sprawiły, że był on używany w lotnictwie brytyjskiego RAF-u do 1932 roku. Do połowy lat trzydziestych był również używany w lotnictwie m.in. w Belgii, Chinach i Hiszpania. Irlandii i Meksyku