Kanonenjagdpanzer, zwany także Jagdpanzer, Kanone 90mm, został wprowadzony do niemieckiej Bundeswehry w 1965 roku i zastąpił amerykańskie M41, M47 i M48 w jednostkach niszczycieli czołgów. Jego zadaniem było w obronie mobilnej wspieranie piechoty w obronie przeciwpancernej. Jego uzbrojenie składało się z armaty 90 mm i 2 karabinów maszynowych kal. 7,62 mm. Dzięki silnikowi o mocy 500 KM (368 kW) prawie 27-tonowy pojazd osiągał na drodze prędkość około 70 km/h. Ponieważ uzbrojenie okazało się z biegiem czasu zbyt słabe, niektóre niszczyciele dział zostały przerobione na niszczyciele rakietowe, a inne na czołgi obserwacyjne/dowodzenia inne niż armaty. Niszczyciel czołgów służył w nieaktywnych jednostkach Bezpieczeństwa Wewnętrznego do 1991 ro