Nowy model do samodzielnego posklejania. Nie zawiera kleju ani farb. 

Samolot Fairey Battle był brytyjskim, jednosilnikowym bombowcem taktycznym i wsparcia pola walki o konstrukcji w pełni metalowej, z chowanym podwoziem. Powstał jako realizacja koncepcji dowództwa RAF o szybkim i lekkim bombowcu, który dzięki sporej prędkości byłby w stanie atakować nieprzyjaciela bez eskorty myśliwców. Prototyp, z silnikiem Rolls-Royce Merlin I o mocy 1030KM, oblatano 10 marca 1936 roku. Pod koniec tego roku samolot skierowano do produkcji seryjnej. W latach 1936-1940 wyprodukowano 2185 egzemplarzy. W sumie powstało kilka wersji samolotu Fairey Battle. Wersje bojowe nosiły oznaczenia od Mk.I do Mk.V, różniły się tylko zastosowaniem kolejnych wersji silnika Rolls-Royce Merlin o rosnącej mocy. Powstała też wersja "T" (treningowa) oraz "TT" przeznaczona do holowania celów. Maszyny Fairey Battle były wykorzystywane w czasie walk na Zachodzie w okresie 1939-1940. W czasie kampanii francuskiej poniosły jednak ogromne straty co wynikało z ich słabego uzbrojenia ochronnego, braku opancerzenia oraz niewłaściwej koncepcji zastosowania tych samolotów (ataki na silnie bronione obiekty bez osłony myśliwców). W toku przygotowań do inwazji niemieckiej na Albion wykorzystywano ich jako nocnych bombowców do niszczenia barek i jednostek desantowych przeciwnika. Po 1940 roku pełniły tylko funkcje treningowe oraz holowników celów. Dane techniczne (wersja Mk.II): Prędkość maksymalna: 413 km/h, prędkość wznoszenia: 6,18 m/s, pułap maksymalny 7620 m, zasięg maksymalny: 1610 km, uzbrojenie: stałe-2 karabin maszynowe Vickers kal.7,7mm, podwieszane-do 670 kg bomb.