Nowy model do samodzielnego posklejania. Nie zawiera kleju ani farb. 

Fairey Fulmar to brytyjski, pokładowy samolot myśliwski o konstrukcji metalowej, półskorupowej, w układzie dolnopłata z okresu II wojny światowej. Projekt samolotu powstał na początku 1938 roku, a pierwszy lot prototypu miał miejsce 4 stycznia 1940 roku. Przy budowie maszyn Fairey Fulmar wykorzystano doświadczenia oraz licznie podzespoły z szybkiego bombowca Battle tej samej wytwórni. Pomimo tego, Fulmar okazał się maszyną bardzo łatwą w pilotażu, a przede wszystkim osiągał zakładane parametry. Samolot wszedł do służby liniowej w maju 1940 roku, a spisanie ze stanu nastąpiło w 1945 roku. W toku wojny wyprodukowano 600 sztuk Fulmar’a, w trzech odmianach. Pierwsza z nich (Mk.I) to jednoosobowa odmiana myśliwca pokładowego. Druga (Mk.II) była maszyną myśliwską przystosowaną do operowania z lotnisk polowych. Obie były napędzane silnikiem Rolls-Royce Merlin VIII o mocy 1085KM. Wreszcie ostatnia z wersji (NF. Mk.II) pełniła funkcje nocnego myśliwca i była napędzana silnikiem Rolls-Royce Merlin XXX. W toku II wojny światowej samoloty Fairey Fulmar walczyły przede wszystkim w basenie Morza Śródziemnego oraz w niewielkim stopniu (w ramach 803 dywizjonu RAF) nad niebem Cejlonu. Od 1943 roku były zastępowane przez samoloty Supermarine Spitfire Mk.V, przystosowane do operowania z lotniskowców. Dane techniczne: długość: 12,25 m, rozpiętość skrzydeł: 14,13 m, wysokość: 4,27 m, prędkość maksymalna: 438 km/h, prędkość wznoszenia: 6,15m/s, zasięg maksymalny: 1255 km, pułap maksymalny 8300m, uzbrojenie: stałe-9 karabinów maszynowych Vickers kal.7,7mm, podwieszane-do 110kg bomb.