Nowy model do samodzielnego posklejania. Nie zawiera kleju ani farb. 

Cesarskie Japońskie Siły Powietrzne wydały Nakajima Company, bez wspólnej konkurencji, w grudniu 1937 r. Wraz z rozwojem nowych samolotów myśliwskich. Ten nowy myśliwiec powinien w przyszłości zastąpić niedawno przydzielonego Ki-27. Rozwój był skomplikowany i nieco przedłużony z powodu modyfikacji. Zbudowano trzynaście prototypów, a następnie nowy myśliwiec, oznaczony jako Ki-43-I Ko i nazwą bojową Hayabusa, został zaakceptowany przez IJAF 1 stycznia 1941 r., chociaż produkcję seryjną rozpoczęto we wrześniu 1940 r. Nowe myśliwce brały udział w walkach nad Malajami i Singapur. Hayabusa charakteryzował się doskonałą manewrowością i przewyższał wszystkie typy aliantów oraz był w stanie zmieść niebo nad każdym przeciwnikiem. Doświadczenia bojowe wykazały, że skrzydła mają małą wytrzymałość i mają tendencję do rozpadania się.

Prototyp nowej wersji Ki-43-II z mocniejszym silnikiem Ha-115, skróconym i wzmocnionym skrzydłem po raz pierwszy wzbił się w powietrze w lutym 1942 roku. Wkrótce ta nowa wersja zastąpiła starszą na liniach produkcyjnych. Część produkcji została przeniesiona do innych firm, takich jak Tachikawa i Rikugun. Rozwój trwał od Ki-43-II Otsu do Ki-43-III. Poszczególne wersje miały różne kształty osłon, chłodnic oleju, a następnie zmieniono uzbrojenie na cięższe. Hayabusa wkrótce stał się najczęściej używanym myśliwcem przez IJAF. Walczyła od początku wojny aż do jej gorzkiego końca. Hayabusas zostali przydzieleni do czterdziestu regularnych Sentai i dwunastu niezależnych Hiko Sentai. Oprócz tych ostatnich, Hayabusy były używane przez marionetkowe państwo Mandżukuo w Tajlandii, a po wojnie przez Indonezję, komunistyczne Chiny i francuskie siły kolonialne w Indochinach. Hayabusa na początku wojny był uważany za bardzo niebezpiecznego przeciwnika. Podejrzenie to potwierdziło się, gdy zbadano przechwycony egzemplarz Ki-43. Piloci alianccy zostali następnie ostrzeżeni, aby nie próbowali walki powietrznej Hayabusas i zamiast tego stosowali taktykę „uderz i uciekaj”. W obszarze CBI na kontynencie sojuszniczy wywiad wydał dla rozpoznania Ki-43 kryptonim Jim. Na obszarze Południowo-Wschodniego Pacyfiku otrzymał nazwę Oscar i nazwa ta została oficjalnie przyjęta dla Nakajima Ki-43 wszystkich wersji.