Saab B5 był szwedzkim samolotem szturmowym i lekkim bombowcem w układzie dolnopłata z okresu II wojny światowej oraz międzywojennego. Oblot prototypu miał miejsce w 1938 roku. Produkcja seryjna trwała w latach 1938-1941. Napęd zapewniał pojedynczy silnik Bristol Mercury. Uzbrojenie pokładowe składało się z pięciu karabinów maszynowych Browning M1919 kal. 7,62 mm. Maszyna mogła też zabierać ładunek bomb o masie do 500 kilogramów.

Saab B5 powstał jako daleko licencyjna i zmodernizowana wersja amerykańskiego samolotu Northrop A-17. Po próbach przeprowadzonych w 1938 roku szwedzkie siły powietrzne zdecydowały się na podjęcie produkcji licencyjnej, przy czym szwedzkie maszyny posiadały mocniejsze silniki, aniżeli oryginalne samoloty amerykańskie. Zmieniono również podwozie – zamiast chowanego wprowadzono stałe, tak aby można nowe samoloty łatwo wyposażyć w narty i dostosować do operowania z lotnisk polowych w zimie. Także ich konstrukcja została wyraźnie wzmocniona. W połowie lat 40. XX wieku maszyny zostały skierowane do zadań szkoleniowych i treningowych.