E-50 Standardpanzer był eksperymentalnym, niemieckim czołgiem podstawowym z okresu II wojny światowej, który nigdy nie wszedł do produkcji seryjnej. Jego uzbrojenie miała najpewniej stanowić armata KwK 43 L/71  kal. 88 mm oraz 1 lub 2 karabiny maszynowe  MG34 albo MG42 kal. 7,92 mm.  

Prace projektowe nad czołgiem E-50 zostały zainicjowane w ramach programu Entwicklungsserie, czyli programu rozwoju niemieckiej broni pancernej który miał doprowadzić do powstania standaryzowanego projektu serii sześciu wozów bojowych o różnej masie, ale wykorzystujących jak najwięcej wspólnych podzespołów. Prace analityczne i koncepcyjne w ramach tego programu zainicjowano w połowie 1943 roku. Czołg E-50 w tym projekcie miał być podstawowym czołgiem armii niemieckiej, pełniąc uniwersalną rolę na polu walki, tzn. mając mobilność czołgu średniego, ale siłę ognia czołgu ciężkiego. Kadłub i podwozie E-50 miało w ogromnym stopniu bazować na tym stosowanym w Pz.Kpfw. VI Tiger II, natomiast wieża miała pochodzić od innego eksperymentalnego czołgu – Panther Ausf. F – tzw. Schmallturm. Docelowo E-50 miał zastąpić w linii czołgi Pz.Kpfw V Panther oraz  Pz.Kpfw VI Tiger.