Czołg T-72 to radziecki czołg podstawowy (Main Battle Tank - MBT), który został zaprojektowany i wprowadzony do produkcji w latach 60. XX wieku. Był jednym z najważniejszych czołgów w arsenale radzieckiej armii i był szeroko eksportowany do wielu krajów na całym świecie. Czołg T-72 jest zazwyczaj uzbrojony w działo gładkolufowe kalibru 125 mm, które może strzelać różnymi rodzajami amunicji, w tym pociskami przeciwczołgowymi i odłamkowymi. Jest również wyposażony w karabin maszynowy kalibru 7,62 mm.

Opancerzenie T-72 było oparte na zastosowaniu stali i warstwy pancerza kompozytowego. Chociaż nie było to najbardziej zaawansowane opancerzenie w swoim czasie, to zapewniało pewną ochronę przed bronią przeciwczołgową i pociskami artyleryjskimi. Czołg T-72 był wyposażony w silnik wysokoprężny, który zapewniał mu mobilność na różnych rodzajach terenu.

T-72 był szeroko eksportowany do wielu krajów, co sprawiło, że stał się jednym z najbardziej rozpowszechnionych czołgów na świecie. Różne wersje i modyfikacje były dostosowywane do potrzeb różnych użytkowników. W ciągu lat wiele krajów wprowadziło różne modernizacje w swoich czołgach T-72, w tym poprawy w zakresie opancerzenia, siły ognia, systemów elektronicznych i innych.

Czołg T-72 odegrał znaczącą rolę w wielu konfliktach zbrojnych na całym świecie i pozostaje ważnym elementem uzbrojenia wielu państw do dnia dzisiejszego. Jego prostota obsługi i relatywnie niska cena produkcji sprawiły, że był popularnym wyborem dla wielu krajów.