Średni bombowiec zaprojektowany w 1939 roku, używany jako bombowiec horyzontalny a zmodyfikowane wersje wykorzystywano do nalotów z lotu koszącego, w szczególności przeciw żegludze. Pierwszy bombowy samolot startujący z lotniskowca, w 1942 roku eskadra B-25 dokonała pierwszego nalotu na Tokio startując z lotniskowca. Samolot był również dostarczany do ZSRR i po raz pierwszy użyty pod Stalingradem. Główny użytkownik samolotu Lotnictwo armii USA (USAAF), kierowało B-25 do grup bombowych stacjonujących w rejonie Morza Śródziemnego oraz na Pacyfiku. W 1943 roku samoloty trafiły także do polskiego dywizjonu 305. W 1945 roku w Nowym Jorku doszło do tragicznego wypadku, B-25 uderzył w Empire State Building, fragmenty samolotu przebiły budynek na wylot, zginęło 11 osób w budynku i trzyosobowa załoga samolotu. B-25C/D to wersje z autopilotem, zamontowanymi zaczepami na dodatkowe bomby lub zbiorniki paliwa pod skrzydłami i innymi zmianami.